((عشق خودش خواهد آمد. نمیتوان از آن فرار کرد. عشق خودش آهسته آهسته و در گوشه ای میآید و در گوشه ای از قلب مهربانت آرام و بی صدا مینشیند و تو متوجه اش نخواهی بود و بعد ذره ذره قلبت را پر میکند کم کم مثل ساقه مهر گیاه در تمام جانت میپیچد و ریشه میدواند. به طوری که بی آن نمیتوانی تنفس کنی))