خلاصه داستان :
غصه، لعنتی مثل هشتپا لیز و چسبناک است. هر کدام از پاهایش را بگیری، یک پای دیگرش را فرو میکند توی یک جای آدم. فقط هشت تا پا هم ندارد. هشتپایی است که هزار تا پا دارد. از دیشب با همهی پاهایش چسبیده بود به من و ولم نمیکرد. سر کلاس یک پایش را کرده بود توی گوشهایم و نمیگذاشت حرفهای خانم رضوانی را درستوحسابی بشنوم، یکی دیگر از پاهایش را هم فرو کرده بود توی گلویم و پیچیده بود دور معدهام و هی فشارش میداد.