در اهمیت انجام تمرینهای «پیدا کردن تفاوتها»؛ تقویت عملکرد حافظهی کاریِ دیداری
«پیدا کردن تفاوتهای بین دو تصویر» نوعی تمرینات مغزی هستند که انجام آنها باعث بهبود عملکردهای مختلف مغزی از جمله «حافظهی کاریِ دیداری» میشود. این عملکرد مغزی، کمک میکند تا بتوانیم اطلاعات تصویری محدودی را برای مدتزمان بسیار کوتاهی در ذهن بهصورت فعال نگه داریم. زمانی که به یکی از تصاویر نگاه میکنیم و سپس به صفحهی بعدی میرویم، حافظهی کاریِ دیداری به ما کمک میکند تا اطلاعات مربوط به تصویر قبل را در ذهنمان نگه داریم و آن را با اطلاعات تصویری که در حال مشاهدهی آن هستیم، مقایسه کنیم و متوجه تفاوتهای آن شویم. طی چنین فرایندی، قسمتهایی از مغز فعال میشود. جالب است بدانید هرگاه در طول روز کارهای زیر را انجام میدهید، همین قسمتهای مغز فعال میشود:
1- زمانی که قبل از شروع یک آزمون در آخرین لحظات سعی میکنید نکات مهم را به خاطر بسپارید.
2- زمانی که سعی میکنید بلافاصله بعد از تماشای نحوهی ساخت یک کاردستی، شبیه آن را درست کنید.
3- زمانی که سعی میکنید تصاویری را که در مدتزمان کوتاهی دیدهاید، طراحی و رسم کنید.
4- زمانی که مشغول تماشای یک برنامهی تلویزیونی هستید و مُدام سعی میکنید اتفاقاتی را که در طول فیلم رخ داده است، در ذهنتان مرور کنید.
5- زمانی که سعی میکنید حرفهای مخاطب خود را که در حال بیان آنهاست، به خاطر بسپارید.
برای آنکه بتوانید این عملکرد مغزی را در کودکان تقویت کنید، علاوه بر حل تمریناتِ پیدا کردن تفاوتها، میتوانید بازی «ببین و بگو» را انجام دهید.
برای انجام این بازی، محیطی مانند اتاق کار، آشپزخانه، اتاق کودک، اتاق پذیرایی و... را انتخاب کنید. ترجیحاً بهتر است محیطهایی باشند که وسایل زیادی در آنها قرار دارد.
برای شروع، از کودکتان بخواهید تا در مدتزمان کوتاهی، حدوداً سی ثانیه، با دقت به محیطی که در آن هستید، نگاه کند و بکوشد وسایل و مکان آنها را به خاطر بسپارد. سپس از او بخواهید تا چشمانش را ببندد و سعی کند هر آنچه را دیده است، نام ببرد. میتوانید بعداً در مورد مکان قرارگیری وسایل نیز از او سؤال کنید.
برای سختتر کردن این بازی، میتوانید از کودک بخواهید قبل از گفتن نام وسایل، از عدد 20 برعکس بشمارد تا به عدد 1 برسد و سپس شروع به یادآوری وسایل کند.
جالب است بدانید عملکرد حافظهی کاری را میتوانیم با تکرار و مرور ذهنی تصاویری که دیدهایم، تقویت کنیم؛ مثلاً زمانی که یک فیلم تلویزیونی را میبینیم، میتوانیم بعد از تماشای آن، صحنههای فیلم را با جزئیات برای خودمان مرور کنیم و یا بنویسیم. حتی میتوانیم برای افراد دیگر تعریف کنیم. با این تمرینات، نهتنها بهحافظهی کاری، بلکه به حافظهی بلندمدتمان نیز کمک میکنیم.