گاهی از والدین میشنویم که فرزند من بهرغم داشتن هوش تحصیلی و نمرههای خوب در مدرسه، قادر به برقراری ارتباط دوستانه با همسالان خود نیست. بنابر تایید پژوهشهای بسیار، داشتن هوش هیجانی، اجتماعی و اخلاقی، در موفقیت کودکان در آینده تاثیری تعیینکنندهتر نسبت به هوش تحصیلی دارد.
کودکان و نوجوانانی که مهارتهای اجتماعی مناسب سن خود را دارند، میتوانند به شکل موثرتری با دیگران ارتباط برقرار کنند، مسائل خود را در مواقع دشوار به شکل موثرتری حل کنند، تصمیمگیری کنند، روابط موفقیتآمیز پدید آورند، این روابط را حفظ کنند و هیجانات و رفتارهای خود را مدیریت کنند.
در جلد دوم این مجموعه، به چگونگی تعامل و همکاری با دیگران پرداخته میشود. برای توضیح دادن مهارت همکاری به کودکان اغلب باید آن را به عنوان فعالیتی مشترک بین دو یا چند نفر در راستای رسیدن به یک هدف تعریف کرد. اگر چه رقابت یکی از حقایق زندگی است و بزرگسالان در بسیاری از حوزهها مانند ورزش، کسبوکار یا موقعیتهای تحصیلی و سیاسی ناچار به رقابت هستند، نگرش همکاری و کار گروهی، از موارد بسیار مهمی است که تمام فرهنگها به منظور رشد و تعالی، در برنامهی تربیتی نسل آیندهی خود قرار میدهند.